Zondagmorgenversje: Vrede
Algemeen Column IngezondenAlles is zô triest, zô stil en onéngerâkt
’t duustert buute en nog niks te zie.n
als of ’t hèèle lèève buute stâkt
zô nat en zô ka.ld da’s niks vör mien
gen vogel zingt now ien ’t duuster
waor blieft ’t licht wat komme zal
ien de kaole bôm gen gefluuster
nog gènne piel of urgend ‘n harde knal
de wé.ld smacht nao rust en nïjje hoop
de kerst liekt toch nog nachte lang
en de soldaote kieke ien elkaors loop
mar wachte op de vredige engelenzang
wereldleiders ze spréke van vrede op aarde
mar zende ientusse bomme en granaote
hun woord het vör mien totaal gén waarde
wille de macht en vechte nie eerluk praote
als we nou ‘s allemaol örst zouden stoppe
mit ’t maake van wapens en kanonne
dan ging de wé.ld nie zo naor de knoppe
dan hadde we al veul en ‘n hoop gewonne
wi.ns en gèèf mekaor toch a.ltiedig de vrede
en nie allènnig ien de daag van ró.nd de kerst
laot ’t nie alleen bïj al die hoop en die gebede
vang ân ien ow è.jge hart, daormit kómde ’t verst
H@Y
Chris Smits
