Offerse Voetbalkwats - Sweet Child o’ Chris!

Een schrijnende nederlaag in eigen huis. Dat was de conclusie na de verloren thuiswedstrijd tegen VCA van vorige week. Vanaf het moment dat we met 11 tegen 10 kwamen te spelen, was eigenlijk al bekend dat we er met 0-3 af zouden gaan.

Deze week herpakken, dan maar. Wie is eigenlijk de tegenstander? Oh, nummer één, DSV? Oke... Uitwedstrijd? Top! Dan is het plan duidelijk: gewoon lekker winnen.

Gezien de enkele afwezigen, moeten we een beroep doen op de jeugdige enthousiastelingen die bij het Zeuvend spelen. Youri en Kyle willen eens aan het hoogste niveau ruiken, dus om 10:15 vertrekken zij samen met de karavaan naar Sinttunnis.

Weten jullie nog hoe het afgelopen week in principe de hele week heeft geregend? Wij waren het namelijk eventjes vergeten. Gelukkig dient het tweede veld als een niet te missen herinnering, waar het water in het doelgebied tot de knieën staat en het middenveld met kaplaarzen moet worden overgestoken.Voor de divas in de Eredivisie was deze wedstrijd afgelast. “Onbespeelbaar veld”, was waarschijnlijk als smoes gebruikt. Of een “ongeoorloofd risico op ernstige blessures”. Maar èchte atleten kunnen op iedere ondergrond uit de voeten.

Na een warming up waarin zo’n beetje ieder weertype wel een keer de revue is gepasseerd, gaan we lekker ballen.

Net zoals in de thuiswedstrijd eerder dit seizoen, zakt DSV ver in. Het voetballen wordt aan ons gelaten, en dat gaat best goed. Opbouwen van achteruit, combinaties op het middenveld; ik zie het City niet doen op dit veld. DSV heeft wel het voordeel van de wind in de rug. Dat, in combinatie met een lichte bal, maakt dat deze de achterlijn met gemak haalt.

Gedurende de eerste helft lijkt het alsof onze doelman de bal keer op keer verkeerd inschat, maar nadat we op voorsprong komen (aanval over rechts, assist Josso en goal van BB7), wordt duidelijk dat het een manier van tijdrekken is. En hij werkt, want we gaan met 0-1 de rust in.

Lekker opgewarmd van de thee, hobbelen we de wei weer in. De Snelvoeters beginnen vlammend aan de tweede helft, en laten dat niet meer los. Hoog druk, combinaties, diepgang en: de 1-1. Binnenkant paal. DSV ruikt bloed, maar wij staan gewoon heerlijk te catenaccio-en.

De wedstrijd lijkt op slot te zitten, maar dan vallen de gastheren nogmaals aan. Afgeslagen. Wij zijn aan de beurt. De bal komt bij Kay - terug van zijn blessure - aan de linkerkant. Hakje op Bom, rabona naar Youri. Youri speelt de bal met de rug door naar Bart. Met een penseelstreek veegt BB de bal door naar Kyle. 1 op 1 omspeelt hij de keeper zoals echte Ronaldo dat vroeger ook deed. 1-2, gekkenhuis langs de kant. “Vasthouden, jongens!” klinkt het.

Nou, dat doen we dan maar: 1-2 is namelijk ook de eindstand. Dikke shout out naar Niek nog, trouwens, die in de laatste minuut met een acrobatisch kunststukje waar Adriaan alleen van kan dromen de 2-2 blokt.

Na de wedstrijd - door iedereen overigens omschreven als ‘de beste wedstrijd van het jaar’ - maken we de balans op. We zien dat Milsbeek ook gewonnen heeft, met als gevolg dat de gehele top 4 - Milsbeek, DSV, wij en Heijen - binnen één punt van elkaar staan.

De conclusie van de trainer na afloop? “HEEUUUJJJJ!!”