Offerse Voetbalkwats - Heaven is a Chris on earth!

Buongiorno! Ciao tutti! Wat een heerlijke dag vandaag. Een heerlijke dag om de 1-3 nederlaag van vorige week te doen vergeten. 

1-3 nederlaag? Jazeker! Die hebben jullie namelijk nog tegoed van vorige week, dus bij deze. 

Milsbeek komt buurten in Bergen: de Alverman houdt haar deuren gesloten wegens een sanitaire tegenslag.

Met Milsbeek op een royale voorsprong, kan deze wedstrijd zomaar de doorslag geven in de titelstrijd. Het is aanhaken of afhaken en daarom heeft Marvin de jongens afgelopen week meegenomen op bootcamp. 

Daar blijkt na het eerste fluitsignaal echter vrij weinig van. Milsbeek neemt de regie in handen en laat deze de hele eerste helft niet los. Ondanks enkele katachtige parades van John, komen de bezoekers toch op voorsprong. 

In de rust is het verdacht stil in de kleedkamer. Berusting, wellicht, of is hier iets groters in de maak? 

Plotseling worden de lichten gedimd. Een rookmachine spuit een wit-grijze nevel de ruimte in en Remko tovert een beamer uit de verbanddoos. Uit de boombox klinkt Eye of the Tiger en de beamer projecteert foto’s van betere tijden op de muur: foto’s van vorig seizoen. 

De lichten gaan weer aan en iedereen is met stomheid geslagen. Net voordat de eerste lullige opmerkingen de lippen ontglippen, stapt iemand de kleedkamer binnen. Het is voormalig Italiaans wonderkind en HRC legende Giuseppe Rizzo, wie door Mat is uitgenodigd om ons moed in te spreken.

Giuseppe draagt een gepassioneerde toespraak van enkele minuten voor, waarbij hij ook zichzelf tot tranen toe roert. Wat hij zei? Geen idee, ik kan geen Italiaans. Vermoedelijk dekt “pak ze” de lading.

Helaas heeft het optreden in de rust niet het gewenste effect. Nadat Jari de Afferdse harten met hoop vult door de 1-1 en zijn vierde van het seizoen uit een penalty binnen te stiften, lopen de gemoederen wat hoog op en ontvangt Vamos Caralho een rode kaart nadat het demonstreren van een technisch perfecte ippon. Uiteindelijk verliezen we met 1-3 en zien we het gat tot 8 punten groeien. Wel met een wedstrijd te goed.

Wat een spektakel, vorige week! En nu? Weten de jongens zich te herpakken? Stort de titeldroom ineen? Lees het na de volgende berichten van onze sponsoren! 

Vandaag is Beugen het strijdtoneel voor onze jongens. Enkele weken bleek VIOS nog te sterk. Welliswaar met een verzwakt elftal, maar dat maakt voor de puntentelling helemaal niks uit. 

Bij het verzamelen bij Marian schemert door dat de verjaardag van Wimlex gisteren goed is gevierd (gefeliciteerd, nog). 

Deze wonderschone ochtend (middag, trouwens) worden toeschouwers en gelukkige passanten getrakteerd op een waar spektakel. Want nadat we de speech van GR7 door Google Translate hebben gehaald, resoneerden de woorden wèl bij ons. We hebben de titel welliswaar niet meer in eigen hand, maar we moeten wel nog een keer bij Milsbeek op bezoek en dat willen we ze laten weten ook. Daarom: shinen als de zon tegen Beugen.

Aanwezigen wanen zich op de Copacabana als Bever in de eerste minuut al een bal met de hak over zijn directe tegenstander wipt en met diezelfde hak een doorgeschoven Mike bedient voor de 0-1. 

Nick frommelt even later ook de tweede binnen uit een ingestudeerde hoekschop waarbij Bever de bal ogenschijnlijk ongecontroleerd, maar wel degelijk met een idee, tegen Nicks lichaam aan knalt. Berekend op deze variant, aarzelt Nick niet en schuift hij binnen.

Aan de Beugense (Beugse?) strafschop hoeven we niet te veel woorden vuil te maken: die zat.

Rusten met een 1-2 voorsprong, maar het voelt alsof we met 0-8 voor staan. De charme van mooi weer op een zondag. Peukie, theetje en weer voebelle.

Na rust zien we meer van het zelfde, alleen met een brakke Job (”het gaat echt niet goed”) en een scherpe Tim (”we gaan ze helemaal opvreten”) in het veld. Ook ingevallen is Mika, en aan wie kun je beter een vrije trap overlaten dan aan Mikberto Carlos? 

Winkelhaak, 1-3. Deze aanslag op de touwen vat de Brugse equipe echter persoonlijk op. Als gevolg hiervan, willen enkelen retalliëren. Dit gebeurt bijvoorbeeld op de enkels van Youri (dikke shout out thanks voor het meedoen), de schenen van Gijs (ook dikke shout out xoxo) en de borstkas van Nick (expliciet geen shout out). Als Gijs, Youri en Tim tegen het einde combineren over rechts en Jari zijn vierde uit het seizoen binnen laten tikken, is de wedstrijd wel gespeeld. 

Met een zakelijke overwinning in de achterzak kunnen we volgende week met opgeheven hoofd naar Milsbeek afreizen. Winnen we, dan gaan we nog enkele spannende weken tegemoet. Verlies, en Misbeek kan haar naam al dunnetjes in de schaal graveren.